Een reis door mijn identiteit
Je komt hier meer te weten over mijn afkomst
Nu even wat over mezelf, zoals je nu vast al weet is mijn voornaam Anna, wat genade of gunstig betekent en komt van Hannah uit het Herbreeuws, mijn achternaam is Sène. Het heeft niet een bepaalde betekenis, maar is een typische Senegalese achternaam. Wat veel mensen niet van mij weten is dat mijn volledige naam eigenlijk Anna Laura is, maar ik vind Laura niet echt bij me passen, dus laat ik mensen me gewoon Anna noemen, wat ik een leukere naam vind. De betekenis van Laura is trouwens Laurier (plant) en komt uit het latijn.
Iets speciaals aan mij is dat ik 2 nationaliteiten heb. Namelijk is mijn vader Senegalees en mijn moeder Belg. Mijn favoriete plek in Senegal is la Somone, dat is ook de plek waar mijn vader al 12 jaar lang ons droomhuis is aan het bouwen. Mijn ouders hopen om daar ook te gaan wonen als ze op pensioen gaan, ik weet nog niet waar ik later wil wonen, maar mogelijks daar. In België is mijn favoriete plek natuurlijk Antwerpen, want Antwerpen is 't stad en de rest parking. Ik vind het zo'n leuke plek, omdat ik er ben geboren en opgegroeid en al mijn goede herinneringen komen vooral van hier.
Culturele autobiografie
Ik ben geboren in Merksem waar ik voor 3 jaar heb gewoond, daarna zijn we verhuisd naar Schoten. Waar ik tot de dag van vandaag woon. Je hebt vast wel door dat er best veel diversiteit is in Merksem, maar in Schoten minder. Ik ben dan ook vooral met de Belgische cultuur opgegroeid. Ik merkte hier als klein kind niet zoveel van, maar nu merk ik het meer en meer. Ik weet namelijk niet zoveel van mijn Senegalese cultuur in vergelijking met de Belgische. Ook kan ik de taal niet, dus blijf ik moeilijk in contact met mijn familie daar. Wat ik best jammer vind.
Mijn vader had door dat ik niet echt verbonden was met Senegal, daardoor gingen we vaak naar Sint-Niklaas waar mijn Senegalese meter Anna woont, we hebben dezelfde naam. Dit komt omdat het een traditie is in Senegal dat je meter dezelfde naam heeft als het metekind. Ik heb ook een Belgische meter langs mijn moeder haar kant, ik zie haar wel veel meer dan mijn andere meter. Ik vind dit nog altijd heel raar, want zij woont veel verder dan haar. Ik ben nu denk ik al zes jaar niet meer in Sint-Niklaas geweest, want we hebben geen contact met elkaar. Wat er ook voor heeft gezorgd dat ik nog verder van Senegal sta. Ik heb daarom besloten, om naar Senegal te gaan als ik meerderjarig ben, om het land zelf te verkennen, zodat ik zelf kan zien of dat ik me er thuis voel of niet. Natuurlijk voel ik me ook thuis in België, maar ik vind het zeer belangrijk om mij in beide landen thuis te voelen, want het zijn mijn twee landen van herkomst.
Iets dat ook heel belangrijk was voor mij was knutselen en tekenen. Het hielp me om mijn emoties een plaats te kunnen geven en iets te creëren dat al dagen in men hoofd zat. Ik zat dan ook op de tekenschool voor vijf jaar lang. Ik kon altijd wel iets maken van spullen dat mijn ouders niet meer nodig hadden. Het huis staat dan ook nog vandaag de dag vol met deze geknutselde spullen. Kunst was dus iets waar ik dagelijks mee bezig was. Maar het bleef niet bij knutselen ik heb ook namelijk twee jaar dans gedaan en een jaar muziekschool. Ik had de muziekschool maar een jaartje gedaan, omdat ik het niet echt een aangename plek vond. Ik deed het dan ook vooral, omdat men zus het deed. Dat was niet zo bij knutselen het was iets van mij en niemand kon het perfect namaken, want het is iets dat uit jezelf komt, je eigen creativiteit. De muziekschool was eerder gewoon van buiten leren en als je mij goed kent weet je dat ik liever dingen doe dan van buiten leer. Daarom zit ik al sinds mijn eerste middelbaar in TSO wat ik vrijwillig heb gekozen. Je denkt nu vast waarom niet KSO, wel ik wilde altijd al iets veranderen in de wereld en ik denk dat een STEM-richting daar perfect voor is.