Hoop is dat vogeltje met veertjes

- Emily Dickinson

Hoop is dat vogeltje met veertjes
Dat in de ziel zich neerzet,
En zingt het lied zonder woorden,
En houdt nooit op met zijn gezang.

En zoet klinkt het in de stormwind;
En zwaar moet zijn de storm
Die dat vogeltje kan ontmoedigen,
Dat zo velen warm heeft gehouden.

Ik hoorde het in het kilste land,
En op de vreemdste zee;
Toch vroeg het nooit, zelfs in nood,
Een kruimel brood van mij.

---Dickinson, Emily. "'Hope' is the thing with feathers." The Poems of Emily Dickinson, edited by R.W. Franklin, Harvard University Press, 1999. (Nederlandse vertaling)

In dit gedicht vergelijkt Emily Dickinson hoop met een vogel die altijd blijft zingen. Ook als het moeilijk is, stopt die vogel nooit met zingen. Dat betekent dat hoop altijd in ons zit, zelfs als het leven zwaar is. Hoop helpt ons om door te gaan en te geloven dat het beter wordt, zonder dat het iets van ons vraagt. Daardoor geeft het gedicht mij troost en inspiratie, omdat het laat zien dat hoop altijd aanwezig is, ook wanneer alles tegenzit.