Recensie: King Lear

Ik heb onlangs de theatervoorstelling van King Lear bekeken. Het is gebaseerd op het bekende toneelstuk van William Shakespeare. Het verhaal gaat over een koning die zijn macht verdeelt onder zijn dochters. Dit zorgt voor verraad, verdriet en uiteindelijk gekke mensen. De voorstelling maakte veel indruk op mij, vooral door het goede acteerwerk, de emoties en hoe het verhaal een moderne twist heeft. In deze recensie vertel ik wat ik van de voorstelling vond, wat de positieve en negatieve aspecten zijn en welk personage het best bij mij aansluit.

Over de voorstelling

In de voorstelling komen belangrijke aspecten naar voren, zoals macht (politiek), ouderdom, en problemen binnen een familie. Je ziet hoe arrogantie en egoïsme tot grote problemen kunnen leiden. De personages laten veel verschillende emoties zien, zoals liefde, haat, jaloezie, verdriet,… . Daardoor voelt het verhaal realistisch aan.

De acteurs speelden hun rollen zeer goed. De koning werd sterk neergezet. Hij was soms streng en krachtig, maar ook kwetsbaar en verdrietig. Hij was een emotionele rollercoaster. De personages waren goed uitgewerkt. Goneril en Regan, de twee oudste dochters, zijn gemeen en doen alsof ze van hun vader houden. Cordelia durft de waarheid te zeggen. Zij staat voor wat goed is, mensen geloven haar niet en al zeker haar vader. Het verschil tussen de zussen werd duidelijk gespeeld.

De scenograaf koos voor een rustige en eenvoudige aanpak. Het decor en de kleding waren niet te opvallend, waardoor je je goed kon focussen op het theaterstuk. Dit was ook een zeer goed idee, want het gaf ruimte voor de emoties van de personages. Soms vond ik het wel storend dat de zwarte schermen bewogen tijdens dat de personages in gesprek waren.

Een ander goed aspect over de voorstellingen is dat er af en toe ook grappige momenten in zaten. Vooral de nar zorgde voor wat humor met zijn opmerkingen en gedrag. Dat gaf wat afwisseling na serieuze situaties. Voordat Kent de rol van nar kreeg, was er een zeer serieuze scène. Kort daarna zorgde hij voor een grappig moment door zijn broek naar beneden te trekken, alsof hij zichzelf belachelijk maakte om zijn nieuwe rol als nar te benadrukken.

Over het personage dat het best bij mij aansluit

Ik zie mezelf het meest in Cordelia. In tegenstelling tot haar zussen kiest zij niet voor mooie en valse woorden, maar blijft ze eerlijk tegenover haar vader. Ook al wordt ze daarvoor verbannen. Ik vond het wel jammer dat ze zo vroeg dood moest in de voorstelling. Ik had haar liever iets langer in het verhaal. Ik vond het wel heel goed dat Edmund de microfoon bleef vasthouden waarmee Cordelia was doodgeslagen in het verhaal.

In de voorstelling werd Cordelia op een rustige maar krachtige manier gespeeld. Haar personage vormde een mooie tegenstelling met Goneril en Regan op vlak van persoonlijkheid. Wat Cordelia zo sterk maakt is dat ze trouw blijft aan haar waarden. Ze is misschien niet vaak op het podium, maar haar rol is erg van belang.

Mijn conclusie

De makers van de voorstelling hebben op een indrukwekkende manier het oude werk een nieuw leven gegeven. Door het goede acteerwerk, de symboliek, het decor en de afwisseling van emoties. Ook was er een zeer goede balans tussen serieuze en grappige scènes. Cordelia was mijn favoriete personage, omdat ze durfde te zeggen wat ze dacht, ook al wist ze dat de rest niet akkoord was. Ik vond het een zeer goede voorstelling en raad het zeker aan om te gaan kijken als je van toneel en theater houdt.